Wycieczki

Co CIĘ czeka w PTTK w Listopadzie i grudniu

wycieczki

Co CIĘ czeka w PTTK

Kalendarz imprez Kół i Klubów

Czytaj więcej...

Wyjazdy narciarskie 2022 - Krynica, Tylicz, Poronin

wycieczki

Zapraszamy na wyjazdy narciarskie w sezonie 2021/2022

Czytaj więcej...

Warsztaty z turystyki narciarskiej (skitouring)

wycieczki

Zapraszamy chętnych na warsztaty z turystyki narciarskie (skitouring)

Czytaj więcej...

Szlaki w okolicach Rzeszowa

UWAGA - WAŻNA INFORMACJA!!! dot. szlaku żółtego wokół Rzeszowa

Z uwagi na ponad 70 km część szlaku, która jest poprowadzona ruchliwymi drogami asfaltowymi oraz "przecięta" drogą szybkiego ruch DK 94(stara 4), autostradą (A4),torami kolejowymi, bez możliwości bezpiecznego przejścia, szlak żółty decyzją Zarządu Oddziału zostaje skasowany. Informujemy także o trwających pracach znakarskich przy pozostałych szlakach będących pod opieką Oddziału PTTK w Rzeszowie.

1. Czerwony szlak im. płk. Leopolda Lisa - Kuli

Szlak turystyczno - historyczny im. płk. Leopolda Lisa - Kuli został wyznakowany przez znakarzy z Oddziału PTTK w Rzeszowie. Wnioskodawcą i pomysłodawcą wspomnianego szlaku był w 2001 roku Podkarpacki Związek Piłsudczyków w Rzeszowie, przy czym w pełni popierał tę inicjatywę Zarząd Główny Związku Piłsudczyków. Wsparcia finansowego udzieliły:
- Urząd Gminy w Markowej
- Starostwo Powiatowe w Łańcucie
- Urząd Marszałkowski w Rzeszowie
- Urząd Miasta w Łańcucie
- Urząd Miasta w Rzeszowie
- Oddział PTTK w Rzeszowie
Szlak został wyznakowany w kolorze czerwonym w 2002 roku, a jego długość wynosi 39 km.
Odległości między poszczególnymi punktami na szlaku:
KOSINA - MARKOWA 7 KM
MARKOWA - HUSÓW 7 KM
HUSÓW - ALBIGOWA HONIE 7 KM
ALBIGOWA HONIE - CIERPISZ GRN. 3 KM
CIERPISZ GRN. - M. MAGDALENA 3 KM
M. MAGDALENA - SŁOCINA KOŚCIÓŁ 9 KM

2. Zielony szlak: Wzgórze Marii Magdaleny - Cierpisz - Łańcut - Czarna - Rakszawa - Pałacyk w Julinie - Nowa Sarzyna

Szlak wyznakowany został przez znakarzy oddziału rzeszowskiego PTTK w roku 1985. Jego obecna długość wynosi 62 km Do roku 2001 szlak ten miał początek w Rzeszowie, w rynku. Ponieważ jednak we wspomnianym 2001 roku wyznaczony został nowy szlak im Lisa-Kuli z Rzeszowa do Kosiny, koloru czerwonego, stąd wynikła potrzeba, by zielony szlak zaczynał się na wzgórzu Marii Magdaleny, a nie w Rzeszowie, jak to było do tego czasu. Czerwony szlak bierze początek w Rzeszowie, przechodzi właśnie przez wzgórze Marii Magdaleny.

3. Zielony szlak im. gen. Władysława Sikorskiego

Szlak turystyczny im. gen. Władysława Sikorskiego, koloru zielonego, składa się z dwóch części, przebiegających zgodnie z podanym niżej opisem:
1.Tuszów Narodowy - Niwiska - Kolbuszowa - Przewrotne - Bór Głogowski, długość odcinka 74 km, odcinek wyznakowany przez znakarzy Oddziału PTTK w Rzeszowie i Oddziału PTTK w Mielcu. Odcinek ten przebiega terenami Kotliny Sandomierskiej, Płaskowyżu Kolbuszowskiego, gdzie rosną lasy, będące pozostałością dawnej Puszczy Sandomierskiej.
2.Borówki - Nowa Wieś k/Hyżnego - Hyżne - Błażowa - Rezerwat "Mójka"- Kąkolówka - Rezerwat "Wilcze"- Wilcze (510) długość odcinka 26 km, przy czym część szlaku z Nowej Wsi do Hyżnego wyznakowano razem z odcinkiem z Tuszowa Nar. do Boru Gł., natomiast odcinek z Hyżnego do Błażowej wykonali znakarze z O/PTTK w Rzeszowie w 2004 r., odcinek Błażowa - Wilcze w 2005 r., na zlecenie Gminy Błażowa, która sfinansowała koszty znakowania tej części szlaku. Jest to odcinek przebiegający terenami Pogórza Dynowskiego.
Podział omawianego szlaku na dwa odcinki podyktowane zostało koniecznością ominięcia Rzeszowa, oraz uniemożliwienia tego, by szlak ten dublował się z istniejącym w tej części szlakiem koloru niebieskiego, długości około 450 km, prowadzącym z Bialej k/Rzeszowa przez Borówki, Nową Wieś k/Hyżnego, Dynów, Krasiczyn, Ustrzyki Dolne, Ustrzyki Górne aż do Grybowa k/Nowego Sącza.

4. Niebieski szlak Leżajsk - Głogów Młp.

Szlak został wyznakowany przez znakarzy Oddziału Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego w Rzeszowie. Początek opisywanego szlaku przy dworcu PKS w Leżajsku. Dzisiejszy Leżajsk, to pierwotnie miejscowość położona na terenie dzisiejszej wsi Stare Miasto, w XIII wieku wzmiankowana jako wieś. W 1354 roku król Kazimierz Wielki nadaje Rzeszów i okolice (włość rzeszowską), w tym ówczesny Leżajsk, Janowi Pakosławicowi ze Stróżysk. Prawa miejskie uzyskuje w 1397 roku od Władysława Jagiełły. Powtórnie lokowany w 1524 roku na obecnym miejscu przez króla Zygmunta Starego. W Leżajsku warto zwiedzić:
-kościół parafialny p.w. św. Trójcy i Wszystkich Świętych
-kościół i klasztor Bernardynów, fundacji Łukasza Opalińskiego, budowany w latach 1618-1628, z cudownym obrazem Matki Boskiej Pocieszenia, z jednymi z najsłynniejszych organów w Polsce oraz muzeum klasztorne,
Po wyruszeniu na wędrówkę z dworca PKS, szlak przecina drogę do Nowej Sarzyny i biegnie uliczkami w kierunku zachodnim, do Brzózy Królewskiej drogą piaszczystą, omijając ogródki działkowe.Dalej szlak prowadzi pięknym lasem, wymagając czasami wzmożonej uwagi, by po przejściu około 5 km przeciąć drogę asfaltową z Leżajska do Julina. Około 1 km biegnie drogą asfaltową w kierunku Brzózy Królewskiej, po czym skręca na południe, dalej zagajnikami i polami doprowadza do Brzózy Królewskiej około 200 metrów od zalewu (znak zakrętu na dużym kamieniu), od Leżajska ok. 8,5 km. Dalej szlak prowadzi około 200 m. drogą asfaltową Brzóza - Biedaczów i przy zalewie skręcamy w kierunku południowo-zachodnim, by nastepnie skręcić na zachód, a przy sklepie, na słupie telefonicznym znajdują się drogowskazy szlaku. Kierując się zgodnie z drogowskazem, droga prowadzi przez piękny sosnowy las, dalej można spotkać świerki i jodły. Wędrując przez las około 5,5 km dochodzimy do pałacyku myśliwskiego w Julinie, a do samego pałacyku prowadzi aleja modrzewiowa. Zespół pałacyku myśliwskiego wzniesiono w 1880 roku, w tzw stylu szwajcarskim, dla Alfreda Potockiego, II ordynata na Łańcucie, namiestnika Galicji oraz dla jego żony Marii z Sanguszków. Całość składa się z pałacyku zwróconego frontem na południe, pawilonu od strony południowo-zachodniej, budynku przy bramie od strony północno-zachodniej oraz założenia parkowego. Budynki drewniane, konstrukcji zrębowej z okrąglaków, narożniki szalowane, dachy dwuspadowe z wydatnymi okapami, kryte blachą. Przechodzimy obok pałacyku, dalej idziemy drogą wysadzaną modrzewiami po lewej stronie a po prawej stronie znajduje się las. Szlak prowadzi w kierunku zachodnim, w stronę Sokołowa Młp, początkowo wygodną drogą (około 2 km), dalej dróżkami leśnymi, przecinając dopływ rzeczki Trzebośnicy. Po dojściu do przysiółka Budy, na odcinku około 1,5 km , idziemy drogą asfaltową do przysiółka Kąty. Po opuszczeniu wspomnianej drogi asfaltowej, szlak prowadzi drogą polną, by po osiągnięciu drogi Sokołów - Łańcut, dojść tą drogą do Sokołowa Młp. Miasto Sokołów Młp. Zostało założone w 1569 roku przywilejem Jana Pileckiego, starosty horodelskiego. Od 1582 do co najmniej 1637 stanowiło własność Kostków, następnie Opalińskich, Branickich, Lubomirskich i Grabińskich. W latach 1869 - 1907 należało do Jana Władysława Zamojskiego. Na północnym skraju miasteczka znajduje się kościół pod wezwaniem św. Ducha, wzniesiony w 1869 roku. Idąc w kierunku rynku, szlak przecina drogę Lublin - Rzeszów, dalej prowadzi przez skwer obok pomnika ku czci królowej Jadwigi z 1933 roku, by dalej podążać w kierunku zachodnim, obok kościoła parafialnego pw. św. Jana Chrzciciela, wzniesionego w latach 1908-1916 wg projektu arch. Jana Sas-Zubrzyckiego. Pozostawiamy miasto za sobą i wędrujemy dalej w kierunku zachodnim drogą szutrową, mijając po drodze drewniany krzyż, by po dojściu do asfaltowej drogi, skręcić w lewo, potem w prawo, dochodząc do mogiły ofiar sowieckiego terroru z 1944 roku w Turzy. Miejsce to zwane "Małym Katyniem", to miejsce straceń więźniów z obozu NKWD zlokalizowanego w pobliskiej Trzebusce. W 1990 roku odkopano tu szczątki 17 ofiar, które złożono we wspólnej mogile. W miejscu tym stoją dwa krzyże i pomnik ku czci pomordowanych, autorstwa Piotra Kidy, który postawiono w 1995 roku. Tereny na północny-zachód od tego miejsca wchodzą w skład Sokołowskiego-Wilczowolskiego Obszaru Chronionego (236 km2), gdzie spotyka się fragmenty grądów i buczyny karpackiej oraz rośliny chronione, między innymi goździk kosmaty i piaskowy, storczyk plamisty, podkolan biały, cis pospolity, barwinek pospolity, rosiczka okrągłolistna oraz widłak (.spłaszczony, jałowcowaty i goździsty). Z fauny chronionej występują tutaj nietoperze, bocian czarny, kania ruda. Dalej drogą przez las dochodzimy do przysiółka Podlas we wsi Trzebuska. Tutaj w sierpniu 1944 roku powstał obóz NKWD (istniał 3 miesiące). Więziono tu żołnierzy polskiego podziemia - żołnierzy AK. Po przesłuchaniu, żołnierze byli wywożeni do Związku Radzieckiego lub rozstrzeliwano w lasach pobliskiej Turzy. W lesie, na zachód od wsi Trzebuska, 30 metrów od szlaku, znajduje się pomnik postawiony w miejscu tragicznej potyczki oddziału GL "Iskra", potyczki jaka miała miejsce 2.XI.1943 roku, kiedy to oddział usiłował wyjść z niemieckiego okrążenia. Szlak biegnie dalej wygodnymi leśnymi drogami, przecina drogę Hucisko-Nienadówka. Około 5 km od Głogowa Młp. spotyka z prawej strony szlak zielony z Tuszowa Nar. przez Kolbuszowę do Boru Gł. Na odcinku około 1 km obydwa szlaki biegną razem, po czym szlak zielony skręca w lewo a niebieski prowadzi dalej prosto. Około 2 km przed Głogowem spotykamy piękną kapliczkę z figurką Jezusa Miłosiernego. Szlak doprowadza nas do miasteczka od strony północno-wschodniej, przechodzi obok kościoła farnego pw. św. Trójcy (1876 - 1879) i kończy się w rynku.

Opracowała:
Małgorzata Haspel

5. Zielony szlak: Strzyżow-Brzeżanka-Bonarówka

Szlak turystyczny Strzyżów-Brzeżanka-Bonarówka, koloru zielonego, długości 11 km, wyznakowany przez znakarzy Oddziału PTTK w Rzeszowie w 1975 roku, przebiega terenami Pogórza Strzyżowsko-Dynowskiego. Jest częścią zielonego szlaku biegnącego dalej z Bonarówki przez Królewską Górę, Krosno, Żarnowiec, Bóbrkę do Dukli.

6.Czarny szlak: Czudec - Brzeżanka

Szlak o długości 24 km, do przejścia którego potrzeba około 8 godzin, został wyznakowany przez znakarzy z Oddziału PTTK w Rzeszowie przed 1970 rokiem.Zaczyna się w miejscowości Czudec, gdzie w rynku na słupie znajdują się stosowne drogowskazy informujące, że do Babicy jest 2 godziny. Zaczynając wędrówkę w Czudcu, warto podać nieco informacji na temat tej miejscowości o starym rodowodzie, leżącej w dolinie Wisłoka. W XII wieku istniał tutaj gród obronny. W późniejszym czasie, na prawym brzegu Wisłoka, powstał zamek na miejscu zwanym Górą Zamkową, wzmiankowany w dokumencie Kazimierza Wielkiego Wielkiego w 1354 roku, rozebrany w I pol. XVIII wieku. Król Władysław Jagiełło nadał Czudcowi prawa miejskie w 1427 roku. W 1461 roku miasto zostało przeniesione na nowe miejsce po lewej stronie Wisłoka. W XVI - XVII wieku Czudec stał się ośrodkiem kalwinizmu. Na przełomie XVIII i XIX wieku jest to znany ośrodek produkcji płótna. Prawa miejskie Czudec utracił po I Wojnie Św. Zachowana do dziś zabudowa rynku świadczy o dawnym miejskim charakterze. Będąc w Czudcu warto wstąpić do kościoła parafialnego pw. Św. Trójcy z lat 1713 - 1734, w którym jest czczony obraz Matki Boskiej Czudeckiej. Po opuszczeniu rynku, szlak prowadzi drogą asfaltową w kierunku północno-wschodnim, mijając z lewej strony cmentarz, na którym znajduje się (w starej części) kaplica cmentarna św. Marcina z końca XVIII wieku. Po przejściu około 0,5 km opuszczamy wspomnianą drogę asfaltową i skręcamy w kierunku zachodnim, idąc najpierw drogą wśród zabudowań wiejskich, by potem idąc przez las osiągnąć grzbiet wzniesienia o nazwie Grochowiczna. Tutaj czarny szlak spotyka się z żółtym szlakiem "Dookoła Rzeszowa", gdzie znajdują się stosowne drogowskazy. Idąc dalej, przez około 0,5 km prowadzą nas obydwa szlaki, po czym żółty skręca w lewo a czarny prowadzi drogą na wprost w kierunku Babicy, do której schodzimy obok kościoła. Babica, wieś leżąca w dolinie Wisłoka, niegdyś letnisko, wzmiankowana w XIV wieku. Dzisiaj jest znana co raz bardziej z tego, że w Niedzielę Palmową, parafianie odprawiają misterium Męki Pańskiej. Po przekroczeniu ruchliwej drogi Barwinek - Radom (uwaga przy przejściu), szlak skręca po chwili drogą w prawo, przechodzi przez linię kolejową Jasło - Rzeszów (oddana do użytku w 1890 roku), przekracza most na Wisłoku i skręca w prawo wzdłuż Wisłoka. Po około 200 metrach szlak skręca w lewo, dość stromą leśną ścieżką. Chcąc uniknąć wędrówki tą ścieżką, można iść dalej, nie skręcać, ale dojść do dolnej stacji wyciągu narciarskiego w Babicy, wędrować przecinką wzdłuż wspomnianego wyciągu, do jego górnej stacji, gdzie ponownie osiągamy znaki czarnego szlaku. Po około 1 godz. marszu osiągamy przysiółek Podwiszówka, mając wcześniej okazję do podziwiania rozległej panoramy na dolinę Wisłoka w kierunku Czudca, wzgórz nad Strzyżowem z zalesioną Łętownią oraz wzgórze nad Gwoździanką (464 m. n.p.m.). W tym miejscu czarny szlak spotyka odcinek żółtego szlaku prowadzący z Kołaczyc do Dynowa. Idąc dalej zagajnikami w kierunku południowo-zachodnim osiągamy grzbiet wzniesienia nad Połomią (340 m. n.p.m.), skąd można podziwiać rozległa panoramę, schodzimy w dół, przekraczamy rzeczkę Gwoźnicę (ma źródła na stokach Wilczego) i osiągamy ponownie drogę Barwinek - Radom prowadzącą przez wieś Połomię. Wg dokumentów wieś założona w 1346 roku. Przy drodze stoi pomnik z 1966 roku, upamiętniający akcję przeprowadzoną 3.VII.1944 roku przez Armię Krajową, w czasie której odbito z rąk niemieckich grupę aresztowanych mieszkańców z Niebylca. We wsi znajduje się kościół parafialny z kamienia pw. św. Mikołaja, późnogotycki z 1517 roku. W kościele niezwykle cenny tryptyk z 1500 roku, pochodzący ze szkoły małopolskiej. Po osiągnięciu drogi z Barwinka i jej przekroczeniu, szlak skręca w kierunku Rzeszowa, by po około 50 metrach wejść w boczną drogę, którą szlak opuszcza po około 300 metrach, skręcając na południe do drogi Połomia - Glinik Zaborowski. Idąc tą drogą, po około 300 metrach skręcamy w lewo do małego zagajnika, po przejściu którego wychodzimy na otwartą przestrzeń, by po około 15 minutach dojść do zabudowań miejscowości Gwoździanka, leżącej wzdłuż drogi asfaltowej Niebylec - Żarnowa. W Gwoździance znajduje się dawna drewniana cerkiew grecko-katolicka z I poł. XIX wieku, używana obecnie jako kościół rzymsko-katolicki. Idąc drogą asfaltową dochodzimy do masztu telefonii komórkowej, wybudowanej w pobliżu wzniesienia o nazwie Wzgórze nad Gwoździanką (464 m. n.p.m.). Po opuszczeniu drogi asfaltowej szlak prowadzi lasem i polami przez przysiółek Łazy do przysiółka Zagórze (tutaj należy uważać, by skręcić w odpowiednim momencie w prawo, w kierunku przysiółka Zagórze, gdzie na drzewie w oddali widoczny znak szlaku). Mijając zabudowania przysiółka Zagórze, przekraczamy rzekę Stobnicę (źródła tej rzeki o długości 46,5 km znajdują się na stokach Wroczenia, koło Pakoszówki, w pobliżu Sanoka), dochodzimy do Godowej. Jest to wieś z przełomu XIV/XV wieku, należała do Strzyżowskich, Wielopolskich i od XVII wieku do Dydyńskich. Na północnym skraju wsi (obecnie w granicach Strrzyżowa) znajduje się pałac barokowo-klasycystyczny, wybudowany około 1786 roku, przebudowany w 1926 i po 1945 roku. Po przekroczeniu drogi Strzyżów -Lutcza, szlak prowadzi obok sklepu drogą polną w kierunku widocznej Brzeżanki ( na słupie drogowskazy). Idąc wspomnianą drogą polną, dalej lasem, osiągamy grzbiet Brzeżanki (477 m. n.p.m., dość strome podejście), gdzie spotykamy opisany wcześniej zielony szlak ze Strzyżowa do Bonarówki. Na drzewie znajdują się drogowskazy czarnego i zielonego szlaku. Ostatni odcinek opisywanego szlaku, z Godowej na Brzeżankę, przebiega przez teren Czarnorzecko-Strzyżowskiego Parku Krajobrazowego, o którym można przeczytać w opisie zielonego szlaku Strzyżów - Bonarówka.

Opracowała:
Małgorzta Haspel

7. Żółty szlak: Kołaczyce - Czudec i Czudec - Dynów

Te dwa odcinki znakuje rzeszowski Oddział PTTK, na zachód od Kołaczyc znakuje oddział tarnowski, a na wschód od Dynowa - przemyski. Odcinki rzeszowskie zostały wyznakowane w połowie lat 80., głównie przez zespół znakarski: A.Dec, J.Barleski, J.Pałka. Szlak przebiega w większości terenami zabudowanymi lub w ich pobliżu. Wyznaczając przebieg szlaku w okresie trudności gospodarczych kraju, znakarze uwzględnili w pewnej mierze rozmieszczenie przy trasie sklepów GS-owskich, których zaopatrzenie było w tamtych czasach czynnikiem dodatkowo zwiększającym atrakcyjność turystyczną szlaku. Szlak miejscami ma dość zawiły przebieg, a ze względu na geste osadnictwo wymaga częstych korekt i zmian w jego przebiegu. Szlak jest w większości widokowy, z przewagą widoków na południe.
Odcinek: KOŁACZYCE - BARDO - CZUDEC 54 km, czas przejścia 13-14 godz.
Odcinek: CZUDEC - DYNÓW 43 km, czas przejścia 14 godz.

8. Niebieski szlak: Biała - Dynów

Niebieski szlak turystyczny z Białej do Dynowa długości 40 km wyznakowany został przez znakarzy Oddziału Polskiego Towarzystwa Turystyczno- Krajoznawczego w Rzeszowie. Początek szlaku znajduje się w podrzeszowskiej miejscowości Biała, przy końcowym przystanku linii MPK Nr 8.
Odcinek: Biała - Obszary Kielnarowskie. Czas przejścia: ok. 2 godz.
Odcinek: Obszary Kielnarowskie - Nowa Wieś. Czas przejścia: ok. 2 godz.
Odcinek: Nowa Wieś - Jawornik Polski. Czas przejścia: ok. 3 godz.
Odcinek : Jawornik Polski - Dynów , Czas przejścia: ok. 3 godz.

9. Niebieski szlak: Dębica - Królewska Góra

Jeden z najstarszych szlaków w okolicach Rzeszowa, wyznakowany w 1969 r. Całkowita długość szlaku - 50 km Możliwość przejścia w dwóch dniach: z Dębicy do stacji kolejowej bądź PKS w Wiśniowej i z Wiśniowej do Krosna.
Przebiega wzdłuż grzbietów Pogórza Strzyżowsko - Dynowskiego, w terenie lesistym i mało zabudowanym. Nas interesuje szczególnie środkowy odcinek tego szlaku, długości 30 km, Berdechów-Wiśniowa-Rzepnik, znakowany przez rzeszowski Oddział PTTK. Czas przejścia tego odcinka 8 godz. Berdechów to najdalej na zachód wysunięty przysiółek Brzezin.